İzleyiciler

26 Eylül 2012

HÜZÜN KURUYANA KADAR..

Ayrılığı anlattım dün gece gökyüzüne,
Ben anlattım,
Gökyüzü ağladı, ben ağladım..
Sabaha kadar dertleştik öylece..
Ay hüzünlü bıraktı geceyi
Güneş hüzünlü doğdu gökyüzüne,
Geceyi kaplayan hüznün yerini,
Sabahın ilk ışıklarıyla güneş almıştı.
Bense hala devam ediyorum anlatmaya,
İçimdeki hüzün kuruyana kadar..

Tuğba KOBAL


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder