Beklersin; birgün o da sevecek diye
Büyük bir sabırla,
Kendi sevginden eksiltmeden beklersin..
Bir gün gelir;
"Ben geldim" der.
Bakarsın öylece,
Hayatına hiç kimse girmeden beklemişsindir ya,
Gülümsersin sadece..
Ne hoşgeldin diye bilirsin
Ne de koşup boynuna sarılabilirsin:
"Özledim" diye.
Sadece gülümsersin, büyük bir zorlukla.
Onca senenin yorgunluğu vardır üzerinde..
Beklemenin verdiği, sabrın, özlemin verdiği yorgunluk
Susarsın bir süre, hiç birşey söyleyemezsin.
Aslında anlatacak çok şey vardır,
Soracak soruların..
Ama susarsın işte; sanki öyle olmalıymış gibi..
Bir süre sonra tekrar bakarsın gözlerine,
Yıllar sonra baktığın gözler yoktur karşında..
Üzülürsün..
Başını eğer ve tekrar susarsın . . .
TUĞBA KOBAL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder